okt 20 2011
Be the One – Moby, een sonotheologicum
Sinds het muziek-streaming-programma Spotify op mijn computer staat, gaan er vele deuren open naar allerlei muziekstijlen, -stromingen, -soorten en -categorieën. Of het nu een uithoek is in het Verre Oosten of midden in de jazz van New Orleans, vergeten opera’s en André Rieu, Top 40 en Moby tot death metallic-electro-grunge en geestelijke liederkens: dit alles is te vinden in een catalogus dat op dit moment een mindboggling 30 miljoen tracks kent. Wanneer ik voor het laatst een CD heb gepakt en in de speler heb gestopt, dat is al weken geleden. Dat zegt iets over het medium Spotify. Ik ben om wat dat betreft.
Sonotheologie
Spotify is een onuitputtelijke bron om coperniciaanse nieuwsgierigheid en columbusiaanse ontdekkingsdrift te voeden. Soms is de resultatenlijst klein en soms pagina’s lang. Vooral die uitgebreide lijsten zijn een Fundgrube voor toevallige én intense ontmoetingen met (voor mij) nieuwe muziek.
Spotify is een geweldige manier sonotheologie te ontdekken. In geluid, in muziek is God vormgever en wordt Hij vorm gegeven. Het samenspel tussen God en de mens is voor mij vooral in muziek te ervaren. Het zoeken in die immense muziekzee levert bijzondere muzikale ontmoetingen. Waar ik God hoor.
Niet zolang geleden kwam ik terecht bij muziek van Moby (New York, 1965; hier meer biografische gegevens in het Nederlands). Hij is een bekende artiest (techno-musicus), vooral in de jaren 90 van de vorige eeuw zijn diverse liedjes van hem in de Top 40 geweest. Een mooi voorbeeld: Natural Blues uit 1999.
De clip op YouTube:
sep 28 2018
Mijn liefde voor muziek (deel 2)
Voor het eerst naar het Concertgebouw – live muziek!
Mijn leraar Duits Edward Crebas die ik al noemde in deel 1 opperde in september 1991, het begin van mijn VWO-eindexamenjaar, om met een paar zesdeklassers naar het Concertgebouw te gaan. Voor het eerst in mijn leven naar hét muziekhuis in Amsterdam, nou dat leek me wel wat. We zaten op het rechterpodium (voor de kijkers links). Arnold Oestman was dirigent. De ouverture “Jessonda” van Louis Spohr werd gespeeld door het Radio Kamerorkest. Melvyn Tan speelde een wat wulps pianoconcert van Weber. Hoofdgerecht van dit Zaterdagmatinee-concert was Beethovens 8e Symfonie. De dirigent heupwiegde Lees verder >>>>
By R.J. van Amstel • Cultuur, Geloof, God, Goede Vrijdag, Hobby, Klassieke muziek, Kunst, Kunstgeschiedenis, Muziek, Opera, Passie, popmuziek, Sonotheologie, Spotify, Theologie, Videoclip, Vocaal, Youtube • 0 • Tags: Amsterdam, Arnold Oestman, cassetteband, Concertgebouw, Die Walküre, Edward Crebas, Jessonda, Klassieke muziek, Liefde voor muziek, Louis Spohr, Meistersinger von Nürnberg, Muziek geneest en heelt, opera, Parsifal, Radio 4, Richard Wagner, sonotheologica, sonotheologicum, sonotheologie, Tannhäuser, VARA-matinee