Voor het eerst naar het Concertgebouw – live muziek!
Concertgebouw Amsterdam (foto via www.residentieorkest.nl)
Mijn leraar Duits Edward Crebas die ik al noemde in deel 1 opperde in september 1991, het begin van mijn VWO-eindexamenjaar, om met een paar zesdeklassers naar het Concertgebouw te gaan. Voor het eerst in mijn leven naar hét muziekhuis in Amsterdam, nou dat leek me wel wat. We zaten op het rechterpodium (voor de kijkers links). Arnold Oestman was dirigent. De ouverture “Jessonda” van Louis Spohr werd gespeeld door het Radio Kamerorkest. Melvyn Tan speelde een wat wulps pianoconcert van Weber. Hoofdgerecht van dit Zaterdagmatinee-concert was Beethovens 8e Symfonie. De dirigent heupwiegde Lees verder Mijn liefde voor muziek (deel 2)→
Liefde voor muziek is mij met de paplepel ingegoten. In het gezin waar ik ben opgegroeid was er altijd muziek thuis. Popmuziek en klassieke muziek vulde de woonkamer; top40-riedels; Feike Asma en Klaas Jan Mulder met hun orgelkunsten, klassieke toppers uit de wereldliteratuur, dansmuziek, easy listening zoals muziekarrangeur James Last en saxofonist André Moss met zijn oerbekende Ellauit mijn geboortejaar 1973.
Muziek in je brein
Ik verbaas me er nog steeds over hoeveel muziek gehoord en ‘ongehoord’ in de hersenen kan worden opgeslagen. Complete deuntjes en liedjes waar zelfs het moment van de eerste kippenvel opgeslagen is. Al die (niet-)bewust beluisterde muziek heeft invloed op brein en muzieksmaak. Ga maar bij jezelf na Lees verder Mijn liefde voor muziek – deel 1→
Te midden van alle werk om de oudjaars- en nieuwsjaardiensten voor te bereiden gaan allerlei andere gedachten, emoties en herinneringen door mij heen wat betreft 2014. Eerder dit jaar kreeg ik op LinkedIn, één van de social media op internet en bedoeld voor de zakelijke markt, diverse gelukwensen. Wat bleek: LinkedIn heeft ‘onthouden’ dat ik sinds oktober 2012 werkzaam ben voor de Protestantse Gemeente Zunderdorp en voor Stichting Diensten met Belangstellenden. Nu twee jaar later kan ik wel zeggen dat mij samen met mijn vrouw Mariëtte opgenomen weet in de groep mensen in Zunderdorp en DmB: allebei hebben ze een warm hart voor het evangelie van Jezus Christus én voor het werk in en rondom de stad Amsterdam
Gisteravond ben ik met een aantal tweeps bij een uitvoering geweest van “Parsifal” van Richard Wagner. Het Muziektheater in Amsterdam was de plek. Het Koninklijk Concertgebouworkest zat in de bak en Iván Fischer was muzikaal leider. De recensies in diverse dagbladen en op internet ronkten van enthousiasme vanwege het visuele werk door Anish Kapoor, de cast met zangers en het “subliem spelende” Concertgebouworkest. De verwachtingen waren dus hooggespannen bij mij.
Koude douche
Ik had een warm bad verwacht, maar het werd een koude douche: ik vond de productie teleurstellend en mag ik het ronduit zeggen: een aanfluiting. Het kan zijn dat ik net de verkeerde avond heb gekozen, maar af en toe was het echt tenenkrommend.
Laat ik eerst met wat positieve indrukken beginnen: Lees verder Het inlegkruisje van Parsifal→
Zaterdag 10 september 2011 jongstleden heb ik in het kader van het Gergiev Festival de opera Sadko van Nikolai Rimsky-Korsakov bezocht in De Doelen te Rotterdam.
Kippenvel
Dirigent Valery Gergiev zweepte met minimale handgebaren en veelzeggende blikken het Rotterdams Philharmonisch Orkest, solisten en koor van het Mariinsky Theater (St Petersburg) op tot formidabele hoogten. De Nederlandse premiere van de opera uit 1898 had geen betere kunnen krijgen. Geweldig, wat een luisterervaring en kippenvelmomenten heb ik ervaren.
Rode draad
De componist Rimsky-Korsakov (1844-1908). Op 23jarige leeftijd had hij reeds de belangrijkste melodieën voor zijn opera Sadko geschreven.
Rimsky-Korsakov, bekend o.a. van Sheherazade en “Flight of the Bumble Bee”, heeft zijn ziel en zaligheid in deze compositie gestopt. Zijn partituur verdient een goede dirigent om alle glinstering en melancholie op te diepen en deze groots in alle bescheidenheid te brengen bij het oor van de luisteraar. Daarin is Gergiev wat mij betreft geslaagd.
Er waren tijdens het live concert wat schoonheidsfoutjes, soms lelijk gelaste coupures en helaas is het derde tableau (de ontmoeting tussen Sadko en zijn vrouw) helemaal niet gespeeld. Hoe dan ook: de rode draad in de opera is in stand gehouden: de droom en verlangen van Sadko worden werkelijkheid. De Zeeprinses beantwoordt deze. Tegelijk is er verdriet om loslaten en gemis. Lees verder Sadko, een opera van Rimsky-Korsakov→